Vrijdag 19 november 2010 * Schrijven met dyslexie.

Wetenschap en Praktijk, deskundigen aan het woord.

 

Dagvoorzitter:

– drs. James van Lidt de Jeude,

na het behalen van zijn doctoraaldiploma met specialisatie in de richting van experimentele natuurkunde wis- en natuurkunde aan de Universiteit Utrecht, was hij leraar wis- en natuurkunde aan het Comenius College in Hilversum. In 1982 koos Van Lidth de Jeude voor de politiek en werd namens de Partij van de Arbeid wethouder in Utrecht. Van 1994 tot 1 juli 2007 was hij burgemeester van de gemeente Deventer.

 

De sprekers:

– Léon Biezeman,

heeft zelf dyslexie. Na de lagere school volgde hij de mavo, waar hij met veel haken en ogen zijn examen haalde. Na de mavo volgt hij verschillende mbo opleidingen, echter zonder goed resultaat. Na zijn diensttijd besloot hij via een omweg door middel van toelatingsexamens toegang te zoeken tot een hbo opleiding. Dit werd Creatief Educatief Werk, uiteindelijk studeert hij af als ortho-agogisch werker. Vervolgens ging hij naar de universiteit voor de studie Pedagogiek. Als gevolg van een ongeval kon hij zijn studie niet verder voortzetten. De inzet van de studie was echter om meer over dyslexie te weten te komen. Zonder een afgeronde wetenschappelijke studie, maar met medewerking van diverse universiteiten slaagde hij wonderwel in deze opzet. Met als resultaat diverse publicaties.

 

– Mw. Prof. dr. Annemie Desoete,

promoveerde in 2001 op het onderwerp “Off-line metacognition in children with mathematics learning” tegenwoordig doceert zij aan de Vakgroep Experimenteel-Klinische en Gezondheidspsychologie, Faculteit PPW aan de Universiteit Gent. Verder is zij lector aan de Arteveldehogeschool en wetenschappelijk medewerker van Sig, een vereniging die zich inzet voor de bevordering van de levenskwaliteit van personen met functioneringsproblemen en hun omgeving via inclusie en integratie. Prof. Desoete richt zich voornamelijk op ontwikkelingsstoornissen, meer in het bijzonder “leerstoornissen”

 

– Prof. dr. Alexander Minneart,

behaalde, na zijn Master in Onderwijs en School Psychologie aan de Universiteit van Leuven, zijn postdoctoraal op “Leren en Instructie” aan de Friedrich-Schiller Universität Jena in 1995. In 1996 promoveerde hij aan de Universiteit van Leuven op een langlopend onderzoek naar cognitie, metacognitie en motivatie van eerstejaars studenten. Na zijn promotie doceerde hij te Madrid en Leiden om vervolgens de leerstoel Orthopedagogiek en Klinische Onderwijskunde aan de Rijks Universiteit Groningen te bekleden. Daarnaast is hij sinds 2007 coördinator van de ‘Special Interest Group “Motivation and Emotion” of the European Association for Research on Learning and Instruction (EARLI)’.

In 2008 werd hij verkozen tot beste docent van het jaar.

 

 

– Prof. dr. Aryan van der Leij,

begon in 1971 als schoolpsycholoog. In 1977 werd hij wetenschappelijk medewerker aan de Vrij Universiteit te Amsterdam waar hij in 1983 promoveerde op een proefschrift getiteld “Ernstige leesproblemen”. In 1984 werd hij daar benoemd tot hoogleraar in de orthopedagogiek, in het bijzonder onderwijsleerproblemen. Sinds 1999 bekleedt hij deze positie aan de Universiteit van Amsterdam. In 2001 werd hij voorzitter van de afdeling Pedagogiek en Onderwijskunde.

In zijn onderzoek en het onderzoeksprogramma dat hij leidt wordt aandacht besteed aan de kenmerken, de achtergronden en de mogelijkheden tot beïnvloeding van leerstoornissen en sociaal-emotionele problemen op school. Hij is vice voorzitter van de stuurgroep van het langlopende, interdisciplinaire Kennis Verrijkt programma van NWO (1998-2010) ‘Identifying the core features of developmental dyslexia: a multidisciplinary approach’ (UvA; RU Groningen;RU Nijmegen), waarin onderzoek wordt verricht naar neurofysiologische, genetische, ontwikkelingspsychologische en pedagogische aspecten van dyslexie in de periode van 0 tot 10 jaar. Daarnaast beklede hij diverse functies betreffende het onderwijs.

 

 

– Drs. Mary Biezeman,

heeft zelf dyslexie. Zij is schrijfster, filosoof en agoog, maar zij begon haar carrière als moeder, van naar later bleek twee dyslectische zonen. In 1980 studeerde zij af aan de sociale academie, te Hengelo en in 1986 studeerde zij af aan het ‘Instituut Voortgezet Agogisch Beroepsonderwijs’ (IVABO), Amsterdam, op onderwijs, supervisie en beleid. Van 1987 tot 1989 volgde zij de opleiding Creatief-Agogisch Werk, Psychodrama en rollenspel. In 1990 besloot zij om filosofie te gaan studeren aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Ondanks haar dyslexie die in 1991 werd gediagnosticeerd behaalde zij in 1995 haar Master met als specialisatie wijsgerige ethiek. Zij was werkzaam als medisch maatschappelijk werkster binnen de gezondheidszorg. Tevens was zij Docent-supervisor cursus ‘Middle Management’ Stichting opleiding voor activiteiten van het Nederlandse Rode Kruis, Apeldoorn en gaf zij supervisie en trainingen aan artsen, verpleegkundigen, en maatschappelijk werkers. Ook werkte zij als adviseur .

Naast haar werkzaamheden was zij lid van diverse stuurgroepen en commissies.

Tot op heden is zij lid van een werkgroep medische ethiek en werkt zij aan publicaties.

Zij schreef eerder boeken over stervensbegeleiding, ziektebeleving, verliesverwerking en over “Het leven vieren”. Daarnaast publiceerde zij verschillende artikelen in toonaangevende (dag)bladen (http://mary.biezeman.com/).